اجزای دوربین عکاسی

اجزای دوربین عکاسی

آیا از تمام قسمت‌های اصلی اجزای دوربین عکاسی خود و نحوه کار آن‌ها با یکدیگر اطلاع دارید؟ این همان چیزی است که ما در حال حاضر می‌خواهیم با این راهنمای ساده و مفید پوشش دهیم. در ادامه به معرفی قسمت‌های اصلی فناوری دوربین به شما خواهیم پرداخت و نحوه کار آن‌ها با یکدیگر توضیح داده خواهد شد تا به شما امکان ضبط تصاویر خیره کننده را بدهد.

مقاله پیشنهادی : انواع دوربین عکاسی

قطعات و ویژگی‌های اجزای دوربین عکاسی

در زیر ضروری ترین قسمت‌های داخلی و خارجی دوربین برای روند واقعی ایجاد عکس آورده شده است.

1- بدنه دوربین

بدنه دوربین بدون آینه یا DSLR دیجیتال شما همان چیزی است که جوهره‌ی دستگاه است. چیزی که بدنه دوربین را شامل نمی‌شود لنز، فلاش خارجی یا هر قسمت قابل تعویض و قابل جابجایی است. به دوربین‌های فاقد لنز داخلی دوربین‌های قابل تعویض لنز گفته می‌شود.

دوربین‌های DSLR تمایل به بدنه حجیم تری دارند در حالی که دوربین‌های بدون آینه معمولاً از ساختار کم حجم تری برخوردار هستند. دلیل این امر این است که نسخه‌های DSLR باید فضایی را برای آینه داخلی ایجاد کنند که نور را از لنز به منظره یاب نوری آن‌ها منعکس کند. دوربین‌های بدون آینه نیازی به این آینه ندارند. این تفاوت اصلی بین دو نوع دوربین و دلیل نامگذاری دوربین‌های بدون آینه است.

جدا از این، دوربین‌های DSLR و بدون آینه در ساخت و کارایی اساسی اجزای دوربین عکاسی تقریباً یکسان هستند. همچنین لازم به ذکر است که برخی از دوربین‌ها دارای بدنه کاملاً مهر و موم شده و پایه لنز هستند (لنزهای مهر و موم شده نیز در دسترس هستند) بنابراین می‌توانید بدون نگرانی بیش از حد در مورد خرابی مکانیکی، با شرایط بارانی، مرطوب یا گرد و غبار روبرو شوید.

نکته آخر، هنگام خرید دوربین دیجیتال جدید، به یاد داشته باشید که برخی از مدل‌های لنز قابل تعویض فقط به صورت بدنه به فروش می‌رسند، به این معنی که شما مجبورید لنز را جداگانه خریداری کنید.

2- سنسور تصویر و موتور پردازش

هنگام عکس گرفتن، نور خارجی از طریق دیافراگم لنز شما وارد می‌شود (یعنی دهانه آن) و به سنسور تصویر برخورد می‌کند. سپس این سنسور تصویر نور را گرفته و آن را به ساخت دیجیتالی صحنه تبدیل می‌کند. در هر دو دوربین بدون آینه و DSLR، این سنسور در یک پیکسل گسترده قرار دارد که نور را جذب می‌کند و آن را به سیگنال‌های الکتریکی با شدت متفاوت تبدیل می‌کند (بسته به میزان نور آن‌ها). سپس این موارد به موتور پردازش تصویر دوربین ارسال می‌شوند.

موتور پردازش یکی از اجزای دوربین عکاسی است که این سیگنال‌ها را به تصاویر دیجیتال با رنگ‌های مختلف یا تک رنگ تبدیل می‌کند که در نهایت با چشم خود می‌بینید. در واقع، سنسور، موتور پردازش و حافظه ترکیبی در داخل هر دوربین دیجیتال همان کاری را می‌کند که فیلم در دوربین‌های آنالوگ انجام می‌دهد.

سنسورهای دوربین در رزولوشن‌های مختلفی ارائه می‌شوند. به عنوان مثال، اگر یک دوربین بدون آینه یا DSLR با سنسور 24 مگاپیکسلی دارید، این بدان معنی است که تقریباً 24000،000 پیکسل حساس به نور را ارائه می‌دهد که یک تصویر را به عنوان سیگنال‌های الکتریکی کوچک رمزگذاری می‌کند که موتور پردازش دوربین شما به یک تصویر 24 مگاپیکسلی تبدیل می‌کند.

تصویر سنسورها نیز انواع مختلفی دارند. دوربین‌های دیجیتال با کیفیت بالاتر تمایل دارند سنسورهای فول فریم را ارائه دهند که معادل اندازه دیجیتال یک قاب فیلم کامل 35 میلی متری را در یک دوربین آنالوگ ارائه دهند. از طرف دیگر، برخی از دوربین‌ها سنسورهای برش خورده و کوچکتری را با فرمت‌هایی مانند APS-C ارائه می‌دهند که به معنای باریک بودن زاویه دید در یک فاصله خاص است.

3- شاتر

یکی از مهم ترین اجزای داخلی دوربین عکاسی شاتر است. شاتر برای کارکرد حسگر تصویر و موتور پردازش درون دوربین دیجیتال بسیار مهم است. این مکانیسم کوچک در داخل دوربین بین پایه لنز و سنسور قرار دارد و مدت زمان نوری را که وارد می‌شود کنترل می‌کند.

وقتی برای گرفتن عکس دکمه شاتر را روی دوربین خود فشار می‌دهید، برای مدت زمان مشخصی شاتر باز می‌شود و اجازه می‌دهد تا نور از دیافراگم لنز عبور کند و به سنسور برخورد کند تا بتوان آن را ضبط کرد.

سرعت شاتر پایین برای گرفتن بیشتر نوردهی عکس در تنظیمات تاریک مفیدتر است (شاتر برای مدت طولانی تری باز است، بنابراین باعث می‌شود نور بیشتری وارد شود). با سرعت شاتر بالاتر، قضیه برعکس است: شاتر خیلی سریع باز و بسته می‌شود، بنابراین در این مدت زمان کوتاه نور زیادی باید وارد شود.

این بدان معنی است که شما باید در یک محیط روشن تر باشید تا تصویری واضح از یک لحظه زودگذر در زمان ثبت کنید. در حالی که همه دوربین‌ها دارای شاتر مکانیکی هستند، برخی از مدل‌ها دارای شاتر الکترونیکی برای عملکرد سریعتر هستند.

این ها با روشن و خاموش کردن سنسور به جای استفاده از شاتر فیزیکی برای کنترل نوردهی، از “کندی” شاتر مکانیکی جلوگیری می‌کنند. آن‌ها برای عکاسانی که حتی نرخ فریم بیشتری دارند یا برای عکس برداری در سکوت کامل (مانند عکس برداری از حیوانات وحشی از نزدیک یا عکس‌های خیابانی) مفید هستند.

4- ISO

در حالی که سرعت شاتر و اندازه سنسور برای اینکه دوربین در نور کم بتواند عکس بگیرد بسیار مهم است، ISO دوربین دیجیتال نیز بسیار مهم است، حتی اگر یکی از قسمت‌های فیزیکی در قطعات دوربین عکاسی نباشد. قابلیت ISO بالا به معنای عملکرد بهتر در نور کم است.

به عبارت دیگر، این اندازه گیری میزان حساسیت سنسور آن دوربین به نور است. هرچه عملکرد نور کم در دوربین بهتر باشد، ISO می‌تواند به طور موثر از آن استفاده کند. دوربین‌های دارای ISO ضعیف تر تمایل به ایجاد تصاویر دانه دار با نویز زیاد در نور کم دارند. کیفیت ISO خوب به معنای به حداقل رساندن این نویز حتی در شرایط تاریک است.

5-سیستم فوکوس خودکار

سیستم فوکوس خودکار در اجزای دوربین عکاسی به شما امکان می‌دهد به راحتی و به سرعت عکس‌هایی بگیرید که به طور خودکار بر روی اشیا خاص متحرک یا ساکن تمرکز می‌کنند. برخی از بهترین دوربین‌های موجود امروزه صدها نقطه فوکوس خودکار تشخیص فاز و تشخیص کنتراست را بر روی سنسور خود دارند و می‌توانند از آن‌ها در کسری از ثانیه برای تصاویر واضح از سوژه حتی با سرعت بالا استفاده کنند.

اکثر دوربین‌های DSLR و بدون آینه هم فوکوس خودکار به صورت تک عکس و مداوم و هم فوکوس کاملاً دستی و حالت‌های دیگر را ارائه می‌دهند. در هر صورت، عملکرد اساسی فن آوری فوکوس خودکار به معنای وضوح تصویر در حین حرکت است.

6- لنز

مهمترین قسمت در بین اجزای دوربین عکاسی قابل اتصال هر دوربین لنز آن است. این همان چیزی است که از صحنه‌های خارجی نور را می‌گیرد و آن را به سمت سنسور دوربین هدایت می‌کند و در آنجا با تمام قسمت‌های داخلی دوربین که در بالا توضیح داده شد تعامل دارد.

بیشتر دوربین‌های نیمه حرفه ای و حرفه ای مدل‌های قابل تعویض لنز هستند که به شما امکان می‌دهد در صورت لزوم طیف وسیعی از انواع لنزها را به آن‌ها متصل کنید.
اکثر مارک‌های دوربین برای انواع مختلف دوربین‌های خود، لنزهای اختصاصی خود را نیز دارند و گزینه‌های بزرگنمایی، پرایم، زاویه دید عریض و سایر انواع لنزها را برای این پایه‌ها ارائه می‌دهند.

برخی از مارک‌های دوربین نیز انواع مختلف نصب را بین دوربین‌های بدون آینه و DSLR خود ارائه می‌دهند. این مهم است زیرا داشتن یک دوربین از یک مارک خاص همیشه به این معنی نیست که شما فقط می‌توانید هر لنز از همان مارک را ب به دوربین وصل کنید. هم چنین روی لنز می‌توانید فیلترها، هودهای لنز و سایر لوازم جانبی را ضمیمه کنید.

7-دیافراگم لنز

لنزها به سادگی نور را به حسگر داخل دوربین دیجیتال منتقل نمی‌کنند. آن‌ها همچنین با یک دیافراگم قابل تنظیم ارائه می‌شوند که میزان نور ورودی را کنترل می‌کند. به این فرآیند حیاتی دیافراگم گفته می‌شود. دیافراگم با آنچه f-stop نامیده می‌شود اندازه گیری می‌شود. f-stop کوچکتر مانند f / 1.4 به معنای دیافراگم بزرگتر و عمق میدان بسیار کمتری است (به این معنی که دوربین روی یک چیز خاص تمرکز می‌کند که نزدیک است در حالی که پس زمینه تار است).

f-stop بزرگتر مانند f / 32 به معنای دیافراگم بسیار کوچکتر است (که میزان نور ورودی را کاهش می‌دهد) ، و عمق میدان بیشتری دارد (بیشتر صحنه در فوکوس است). دیافراگم نیز بسته به سرعت شاتر باید تغییر کند، زیرا سرعت شاتر بیشتر معمولاً به نور بیشتری نیاز دارد تا سریع وارد حسگر شود. شماره گیری‌ها و دکمه‌ها را کنترل کنید. بیرونی ترین قسمت‌های اجزای دوربین فیلمبرداری دیجیتال صفحه‌های کنترل و دکمه‌های آن است.

این دوربین‌ها ممکن است از یک دوربین به دوربین دیگر متفاوت باشد اما موارد اساسی که اکثر دوربین‌های دیجیتال بدون آینه و DSLR از آن استفاده می‌کنند شامل یک دکمه شاتر، یک دکمه روشن / خاموش، یک صفحه برای تنظیم سطح مختلف جبران نوردهی و صفحه برای تنظیم ISO و سرعت شاتر است. بعضی از دوربین‌ها کنترل بیشتری را از طریق منوی صفحه نمایش LCD داخلی خود ارائه می‌دهند، هرچند که دوربینی با صفحه کنترل فیزیکی بیشتر گزینه مناسب برای تنظیمات سریع است.

8-منظره یاب و صفحه LCD

دوربین‌های DSLR دارای منظره یاب نوری و دوربین‌های بدون آینه دارای منظره یاب الکترونیکی هستند. اینکه کدام یک از این دو نوع بهتر باشد، به نوع عکاسی شما بستگی دارد، بنابراین ادعای اولویت سخت است. منظره یاب نوری در DSLR تصویری را نشان می‌دهد که بدون دخالت دیجیتال مستقیماً از لنز منعکس می‌شود. از طرف دیگر یک منظره یاب الکترونیکی یک تصویر زنده دیجیتالی را دقیقاً از سنسور به شما می‌دهد که همان چیزی است که دوربین می‌بیند.

صفحه LCD تقریباً در همه دوربین‌های مدرن جهانی شده است. این جزء دوربین عکاسی سه عملکرد اساسی را در اختیار شما قرار می‌دهد: کنترل عملکردهای اساسی دوربین از طریق منوهای دیجیتال، ساختن تصاویر قبل از عکسبرداری اگر از منظره یاب استفاده نمی‌کنید و سوم، مشاهده عکس‌ها پس از گرفتن آن‌ها. بسیاری از صفحات LCD در دوربین‌های جدید دارای قابلیت لمسی برای کنترل نقاط فوکوس یا تنظیم تنظیمات دوربین هستند.

9- اسلات کارت حافظه و درگاه‌های اتصال

در آخرین قسمت‌های اجزای دوربین عکاسی ، شکاف کارت حافظه و درگاه‌های اتصال را داریم. دوربین‌های دیجیتال امروزی از هر دو حالت برای ذخیره و انتقال عکس و فیلم به رایانه یا دستگاه دیگر استفاده می‌کنند. همچنین دوربین‌هایی با اسلات کارت حافظه دوتایی در بازار موجود است.

این یک ویژگی مفید است اما بسیار مهم نیست، زیرا شما همیشه می‌توانید کارت‌های حافظه SD بزرگتری را برای دوربین‌های تک شکاف خریداری کنید. همچنین، توصیه می شود کارت‌هایی با سرعت نوشتن بالا انتخاب کنید. مسدود شدن دوربین شما به این دلیل است که تلاش برای عکسبرداری سریعتر از کارت حافظه می‌تواند با جریان عکسبرداری شما کاملاً نامناسب باشد.