آموزش قدم به قدم اسمبل کامپیوتر | قطعات اسمبل کیس

اسمبل کردن به‌ معنای جمع کردن و یا سرهم کردن قطعات سخت‌افزاری بر روی یکدیگر است. این قطعات شامل مادربرد، پردازنده، رم، حافظه ذخیره‌سازی، سیستم خنک‌کننده (کولر)، منبع تغذیه، کارت صدا، کارت شبکه، کارت گرافیک و… می‌باشد. قطعات اختیاری دیگری نیز وجود دارند که می‌توانید آن‌ها را نیز در ابتدای اسمبل‌کردن کامیپوتر درنظر بگیرید یا حتی در آینده به سیستم اضافه کنید. امروزه در سراسر دنیا کیس‌های آماده‌ای وجود دارند که بدون دردسر می‌توانید آن‌‌ها را تهیه کنید. اما شما گزینه جذاب دیگر را هم پیش‌روی خود دارید و آن اسمبل کردن سیستم با علایق و سلیقه خودتان است. برای اسمبل‌کردن کامپیوتر به قطعات مختلفی نیاز داریم که هرکدام وظیفه‌ای مشخص را دنبال می‌کنند تا بتوان برنامه‌ها و بازی‌ها را روی کامپیوتر اجرا کرد. یکی از مهم‌ترین مراحل جمع‌آوری یک PC انتخاب درست قطعاتی است که بایکدیگر نهایت تعامل و هماهنگی را دارند و از لحاظ سخت‌افزاری همدیگر را پشتیبانی می‌کنند. انتخاب قطعاتی که فاقد این ویژگی‌ها باشند و با یکدیگر سازگاری مناسب نداشته باشند می‌تواند به مشکلات جدی منجر شوند و همچنین باعث خسارات به دیگر قطعات رایانه نیز شود.

اسمبل کردن سیستم اصلا کار دشواری نیست و در این مقاله قصد داریم اسمبل کردن را قدم به قدم به شما آموزش دهیم. برای آشنایی با نحوه اسمبل سیستم با این راهنما از مجله بانی‌نو همراه باشید. 

آموزش قدم‌به‌قدم اسمبل کردن کیس کامپیوتر

قبل از شروع آموزش به این نکته توجه داشته باشید که شما باید هر قطعه‌ای که پیش‌تر خواندید را به‌صورت جداگانه تهیه کنید. معمولا هر فردی بسته به شرایط و انتظاراتی که از سیستم خود دارد قطعات متنوعی را خریداری و اسمبل می‌کند.

پردازنده مرکزی (CPU)

اولین گام برای اسمبل کردن سیستم، نصب CPU است. فرقی نمی‌کند پردازنده تهیه شده از شرکت اینتل باشد یا AMD، برای نصب پردازنده روی مادربرد لازم است، اهرم کشش این قطعه را آزاد کنید تا بتوانید روی سوکت CPU قرار دهید. تفاوت مهم بین فرایند نصب قطعه‌ی اینتل و AMD در این است که در قطعات اینتل، پین‌ها روی سوکت قرار داشته اما پین‌ها در کیس‌های AMD روی پردازنده قرار دارند. بخش پیکان/مثلثی روی بالای پردازنده نیاز است با روی سوکت یا کاور سوکت تراز شود. به هیچ وجه تلاش نکنید تا پردازنده را با پیکان در جهت اشتباه نصب کنید؛ چراکه در این وضعیت احتمال آسیب به چیپست، مادربرد یا هر دو وجود دارد. به محض این‌که پردازنده و سوکت به صورت مطلوب قرار گرفتند، شما می‌توانید چیپست را در محل جا بیندازید و قطعه‌ی مورد نظر سر جای خود قرار می‌گیرد. اگر قرارگیری پردازنده به‌درستی انجام نشد، مجدد این پروسه را تکرار کنید. زمانی که پردازنده روی جای درست خود قرار گرفت، اهرم کشش را فشار دهید.

(این دستورالعمل برای قطعات AMD (سوکت AM4) و اینتل (سوکت ۱۷۰۰ LGA) کاملا کاربردی است. سایر پلتفرم‌ها مثل کور ایکس (۲۰۶۶ LGA) و پردازنده‌ی Threadripper (sTRX4) شرکت AMD فرایند نصب پردازنده‌ی به‌نسبت پیچیده‌تر و متفاوت‌تری را دارند. برای مثال چیپست‌های اینتل دو اهرم داشته و قطعه‌ی Threadripper نیازمند پیچ‌گوشتی Torx و یک براکت پلاستیکی است. به دلیل ریزه کاری‌های نصب پردازنده های Threadripper و قیمت بسیار بالایی که مادربردهای TRX40 دارند، توصیه نمی‌کنیم که این پردازنده را به عنوان اولین اسمبل کردن سیستم کامپیوتر به تنهایی انجام دهید.)

سیستم خنک‌کننده

یکی از مهم‌ترین اجزای برای اسمبل کردن سیستم تهویه و خنک‌کننده است. اگر سیستمتان را برای کارهای روزمره و عادی اسمبل می‌کنید، معمولا داخل هر پردازنده‌ای یک سیستم خنک‌کننده نیز هست و مناسب شما خواهد بود؛ اما اگر سیستم شما برای اورکلا‌ک‌کردن اسمبل می‌شود، نیاز است که خنک‌کننده قدرتمندی را از بازار تهیه کنید.  خنک‌کننده‌ها انواع متفاوتی دارند که به دو دسته خنک‌کننده بادی و خنک کننده مایع تقسیم می‌شوند پس در خرید خنک‌کننده تمام جوانب را درنظر بگیرید تا بازدهی بهتری از پردازنده دریافت کنید. علاوه‌براین، ممکن است نیاز باشد که همراه نصب خنک‌کننده روی پردازنده از خمیر حرارتی استفاده کنید. بنابراین، باید دقت زیادی درباره‌ی ظریف‌کاری‌های اسمبل کامپیوتر داشته باشید. شاید بپرسید خمیر حرارتی چیست؟ یکی از مهم‌ترین چالش‌های پردازنده و بهره‌مندی از نهایت قدرت آن، توانایی خنک‌کنندگی سیستم در این بخش است. یکی از ابزار مهمی که در افزایش راندمان خنک‌کننده روی پردازنده نقش دارد، خمیر حرارتی است که شاید در بازار با اسامی مختلفی ازجمله ژل حرارتی یا خمیر CPU شناخته شود. خمیر حرارتی روی پردازنده اضافه می‌شود و سطح تماس آن را با خنک‌کننده جوری می‌پوشاند که سبب افزایش بازدهی فرایند خنک‌سازی شود. اما، همه‌ی پردازنده‌ها نیاز به خمیر حرارتی ندارند و پیش‌از اینکه بخواهید روی آن خمیر حرارتی اعمال کنید، بهتر است درباره‌ی این موضوع مطمئن شوید. اندازه و روش افزودن خمیر حرارتی CPU موضوع با اهمیتی است؛ بنابراین، با آمادگی کامل سراغ آن بروید.

پردازنده گرافیکی (GPU)

اگر می‌خواهید یک سیستم گیمینگ اسمبل کنید، باید بدانید که کارت گرافیک ستاره سیستم شما است. وظیفه‌ی انجام محاسبات و رندرگیری تصاویر گرافیکی سه‌بعدی و جلوه‌های ویژه را به‌عهده دارد تا خروجی را توسط مانیتور به نمایش بگذارد و شما را به دنیای جدیدی وارد کند. برای برخی سیستم‌ها نصب کارت گرافیک یک انتخاب است؛ چراکه اگر شما از پردازنده‌های خاصی از شرکت اینتل و AMD استفاده می‌کنید که با کارت گرافیک‌هایی ادغام شده‌اند، می‌توانید کارت گرافیک مجزا نصب نکنید. برای نصب کارت گرافیک، شما به احتمال زیاد مجبور هستید برخی از کاورهای جایگاه پشت کیس را بردارید تا جایگاه‌های کارت گرافیک نظیر HDMI و DVI در پشت کیس مشخص شود تا شما بتوانید به راحتی کابل‌های مانیتور را به پشت کیس وصل کنید. کارت گرافیک‌ خود را در جایگاه PCIe X16 روی مادربرد قرار دهید. جایگاه مربوط به کارت گرافیک به‌دلیل بزرگ بودن کاملا روی مادربرد مشخص است. اگر نیاز است، ارتباط‌دهنده‌ی منبع PCIe را از منبع تغذیه به کارت گرافیک مورد نظرتان متصل کنید. اگر کارت گرافیکی‌تان یک مدل قدیمی است، این کار نیاز نیست.

حافظه رم

یکی از راحت‌ترین نصب‌ها در اسمبل، رم کامپیوتر است. بعضی از مادربردها روی هر دو طرف جایگاه رم چفت دارند، در حالی‌که در بعضی دیگر از مادربردها تنها در یک طرف یک چفت متحرک برای رم وجود دارد و در سمتی دیگر یک چفت ثابت دیده می‌شود. بعد از باز کردن چفت‌های جایگاه رم، با دقت بخش پایینی رم را مشاهده و پستی و بلندهای قطعه را رصد کنید. پس از مطمئن شدن از بابت جایگیری صحیح رم، با احتیاط رم را در جایگاهش قرار دهید. اگر به درستی رم را در جایگاهش قرار دهید، یک صدای خاصی مثل (تقه) به گوشتان می‌خورد و بلافاصله چفت‌ها بسته می‌شوند. برای قرار دادن رم نیاز است تا کمی نیرو به دستان خود وارد کنید اما اگر در حد چند ثانیه زور زدن برای قرار دادن رم فایده‌ای به دنبال نداشت، تلاش نکنید با زور زدن بیشتر به اجبار رم را در جایگاه قرار دهید. شاید جهت قرار دادن رم اشتباه باشد.

M.2 SSD

اگر شما برای سیستم خود یک SSD مدل M.2 تهیه کردید وقت آن رسیده که این قطعه را نصب کنید. احتمال این قطعه از قبل نصب شده است. اگر این قطعه از قبل نصب شده باشد، پیچی را که در مقابل شکاف M.2 قرار دارد را برداشته و SSD را با یک زاویه به‌سمت داخل بلغزانید. مطمئن شوید که خطوط بریدگی با جایگاه مطابقت دارد؛ دقیقا همان روندی که برای نصب رم در پیش گرفته بودید. اگر بریدگی به‌درستی سر جای خود قرار نگیرد، درایو شما ممکن است با جایگاه سازگار نباشد. به آرامی SSD را صاف قرار داده و پیچ نصب را محکم کنید. این پیچ کوچک به‌آسانی قابل انداختن و گم شدن است؛ به همین علت بهتر است تا درایوهای M.2 را قبل از قرار دادن سایر اجزای مادربرد درون کیس نصب کنید تا اگر پیچ در داخل کیس از دستتان رها شد بتوان پیچ را به راحتی پیدا کرد.

مادربرد (MOTHERBORD)

اگر بگوییم پردازنده مغز کامپیوتر است، مادربرد نقش قلب و سیستم عصبی آن را ایفا می‌کند. حال وقت آن رسیده تا مادربرد را روی کیس سوار کنید. مطمئن شوید که سوراخ‌های روی مادربرد با پیچ‌های اتصال و تکیه‌گاهی که قبلا نصب کرده‌اید مطابقت دارد. همچنین حواستان به محافظ ورودی و خروجی باشد که باید پورت‌ها را پوشش دهد. پس از جای‌گیری صحیح مادربرد درون کیس، با یک پیچ‌گوشتی باید پیچ‌های مادربرد را در محل درست خود ببندید تا از تکان خوردن مادربرد جلوگیری کنید. یک مادربرد درواقع باید بتواند تا از سوکت‌های یکسانی که پردازنده دارد پشتیبانی کند، اگر موضوع سازگاری مطرح نباشد تفاوت مادربردهای مختلف تنها در قیمت و ویژگی‌های اضافه آن‌ها است. پس می‌بایست تا در انتخاب یک مادربرد مناسب همیشه به سری پردانده و نوع سوکت‌های آن دقت کنید.

منبع تغذیه

معمولا در پشت کیس، محل قرارگیری منبع‌ تغدیه است. البته گاهی اوقات هم امکان دارد که جایگاه منبع‌ تغذیه در بالای کیس باشد ولی به‌طور معمول در پایین نصب می‌شود؛ دقیقا محلی که می‌تواند هوای خنک را از زیر شانسی به سمت داخل بکشد. برای نصب منبع تغذیه تنها کافی است تا شما قطعه را در جای درست قرار داده و سپس با استفاده از پیچ‌گوشتی چهار پیچ را در چهار گوشه‌ی کیس ببندید تا منبع تغذیه در جای خود ثابت باقی بماند. سپس، اتصال‌دهنده‌ی نیروی ۲۴ پین و اتصال‌دهنده‌ی قدرت CPU را به مادربرد متصل کنید.

ذخیره‌سازی SATA

پیش‌تر هارد M.2 را روی سیستم نصب کرده بودیم، حالا نوبت به نصب درایوهای SATA رسیده است. این نوع درایوها می‌توانند SSD به اندازه‌ی 2.5 اینچی باشند یا هارد درایوهای 3.5 اینچی مرسومی که در بازار وجود دارد. کابل دیتای SATA را به مادربرد و درایو SATA وصل کرده و سپس ارتباط‌دهنده‌ی منبع تغذیه‌ی SATA را از منبع تغذیه به درایوتان متصل کنید. هارد درایو یا SSD را در براکت مناسب قرار داده و با پیچ‌گوشتی یا فشار دادن تلاش کنید در محل قرار گیرد. ذکر این نکته الزامی است که روش‌های نصب براکت/درایو و قرار دادن‌شان با مدل‌های شاسی متفاوت است.

در صورت نیاز کارت WIFI

در اکثر مادربردها یک جایگاه برای نصب اترنت وجود دارد. در برخی از مادربردها در همان کارخانه کارت وای‌فای نصب شده است. البته اگر شما نیاز به اینترنت وای‌فای دارید و کامپیوترتان کارت وای‌فای ندارد، شما می‌توانید قبل از اسمبل کامپیوتر یک کارت وای‌فای را خریداری کرده و در یکی از جایگاه‌های PCIe یا جایگاه M.2 آن را متصل کنید. البته برخی از قطعات وای‌فای هم وجود دارد که به‌صورت دانگل طراحی شده که به‌راحتی به درگاه USB متصل می‌شود. با تمامی این تفاسیر، اگر شما اهل بازی‌های ویدیویی هستید، قطعا نقطه اتصال اترنت بهترین و قابل اطمینان‌ترین نوع اتصال برای شما خواهد بود.

آخرین مراحل با کابل‌های اتصال دهنده

یک قدم تا روشن شدن کامپیوترتان باقی مانده است. ابتدا مطمعن شوید تا که ارتباط‌دهنده‌های هر فن به هدر فن‌های مادربرد متصل شده‌اند. سپس، کابل صوتی پنل جلویی و همچنین ارتباط‌دهنده‌های کیس USB 2.0 و USB 3.0 را به این هدرها وصل کنید. برای این کار بهتر است دستورالعمل‌های مادربرد را مطالعه کنید؛ چراکه موقعیت موارد مذکور در هر مدل مادربرد متفاوت است.

در آخر، ارتباط‌دهنده‌ی پنل جلویی کوچکی مانند برق، ریست، فعالیت نوری (RGB) و … وجود دارد. این ارتباط‌دهنده‌ها باید در پین‌های درست خود روی مادربرد قرار گیرند که معمولا در گوشه‌ی پایین سمت راست مادربرد می‌توان به دنبالشان گشت. البته این آدرس زمانی درست است که قطعات مادربردتان به سبک قدیم چیده شده باشد. برای اتصال این ارتباط‌دهنده‌ها هم بهتر است دستور العمل مادربرد را با دقت مطالعه کنید؛ چراکه همانند ارتباط‌دهنده‌های درگاه‌های USB، این ارتباط‌دهنده‌های مذکور هم جایگاه‌های متفاوتی روی هر مدل مادربرد دارند. حتما چند مرتبه بررسی کنید که از هدرهای درست استفاده کرده باشید. این اجزا از سیستم کوچک هستند و برچسب‌هایشان هم به همین دلیل ریز نوشته شده است. به همین خاطر اگر حواستان را جمع نکنید امکان دارد در این بخش به راحتی اشتباه کنید.

کلام آخر

در این مقاله در مورد اسمبل کردن کامپیوتر صحبت کردیم و گفتیم که چطور می‌توانید یک کامپیوتر را از صفر تا صد سرهم کنید. ابتدا باهم بررسی کردیم که منظور از اسمبل کردن کامپیوتر چیست و شامل چه مواردی می‌شود و در مرحله بعدی گفتیم که برای اسمبل کردن کامپیوتر باید چه نکاتی را رعایت کنید. در اسمبل کردن کیس کامپیوتر، برای دستورالعمل‌های مربوط به نصب پردازنده، منبع تغذیه، و قرار دادن مادربرد در کیس، به دفترچه راهنمای مالک هر قطعه مراجعه کنید. عمل نصب یا مونتاژ قطعات پیچیده نیست، اما احتمال بروز خطا وجود دارد. به همین دلیل بهتر است که دستورالعمل‌های گام به گام دقیق‌تر را برای هر بخش خاص دنبال کنید. امیدواریم این مقاله برای شما مفید بوده باشد.